23 Dingen gedaan

Feest!!! 23 Dingen gedaan.
Een cursus zoals een cursus in 2010 moet zijn, dat is 23 Dingen: Leren door te doen, veel afwisseling, digitaal en vol verrassingen.
Wat afwachtend en met enige scepsis gestart, maar al snel enthousiast over de nieuwe tools die ik leerde verkennen en toepassen. Natuurlijk waren er ook frustrerende momenten waarop je sommige dingen niet direct begreep of de toepassing niet werkte zoals je wenste, maar met wat doorzetten en rondvragen kom je meestal al gauw wat stappen verder.
De winst voor mijzelf is een omslag in het denken over digitale toepassingen voor het bibliotheekwerk. Tot deze cursus zag ik wel het belang van internet in, maar vond het vooralsnog een toegevoegde waarde op de bestaande dienstverlening. Nu, heel veel web 2.0 ervaringen en kennis wijzer, denk ik dat de vorm van dienstverlening op mediagebied voor de bibliotheek, binnen afzienbare tijd, voornamelijk digitaal van aard zal zijn. We zijn al wat laat maar wellicht nog op tijd om de nieuwe digitale mogelijkheden in ons aanbod te integreren. We kunnen dat niet meer in alle rust doen maar zullen daadwerkelijk concrete stappen moeten ondernemen op korte termijn, want één ding is duidelijk, ontwikkelingen gaan snel en digitale ontwikkelingen gaan nog sneller.
Met de vernieuwde website als prima basis zullen we het geleerde moeten omzetten in toepassingen waarbij communicatie met en betrokkenheid bij de klant een vanzelfsprekend onderdeel wordt van al onze activiteiten. Technisch zullen we daarvoor wellicht nog wat hulp van buiten kunnen gebruiken, inhoudelijk weten we wat we willen en hebben we, dankzij de cursus, vele ideeën opgedaan die ‘slechts’ wachten om in praktijk gebracht te worden.
Toch is het goed om even een adempauze in te lassen, om vervolgens met frisse moed de plannen en ideeën, die tijdens deze cursus her en der al genoemd zijn, uit te werken. Een korte adempauze lijkt me zinnig omdat de cursus behoorlijk intensief was met soms heel veel nieuwe dingen achter elkaar.
Nieuwe dingen moeten ook even de tijd krijgen om te landen, ook om met elkaar te kunnen afstemmen hoe we het een en ander in de praktijk van alle dag kunnen toepassen.

Leren door te doen is een prima manier gebleken om snel dingen op te pikken, en wat mij betreft, een wijze van leren die we zo kunnen overnemen ook bij andere innovaties. Kort en snel dingen uitdenken en zo snel mogelijk in de praktijk uitproberen en vervolgens weer bijstellen. Niet meer eindeloos overleggen totdat alle details geregeld zijn, maar zodra er een handvat is, aan de slag.
We moeten namelijk als organisatie veel wendbaarder en flexibeler kunnen inspringen op veranderende omstandigheden. De tijd dat jarenlang alles hetzelfde bleef ligt definitief achter ons.

Verrassend vond ik dat je al heel snel wat basisvaardigheden opdoet om op het internet mee te doen. Bloggen, foto’s bewerken, filmpjes en linken plaatsen, twitteren en chatten, als je het eenmaal doorhad, dacht ik vaak: Fluitje van een cent eigenlijk. Dat is nog een reden om snel dingen in de praktijk uit te proberen. Je moet niet te lang ergens tegenaan blijven kijken maar gewoon aan de slag gaan en vaak valt het dan wel mee.

Erg plezierig vond ik de ervaring om met z’n allen met dezelfde dingen bezig te zijn. Omdat we elkaar niet dagelijks tegenkomen was het goed om via de blogs, blips of tweets van elkaar te horen.
Dat versterkt het gevoel voor dezelfde organisatie en, in het verlengde daarvan, voor dezelfde klanten te werken.
Leuk is het ook om op deze manier je collega’s op een andere manier te leren kennen en verrassende ontdekkingen te doen. Uitstekende boek- en filmrecensenten, diskjockeys, creatieve postermakers en leuke stukken schrijvers, we hebben ze allemaal in huis.
Zelf, maar dat is iedereen wel duidelijk waarschijnlijk, vind ik het maken van een blog één van de leukste 23 dingen om te doen. Het werd soms een dagelijkse routine: Wat zwerven op het net, aan de hand van de RSS-feeds die binnenstroomden of zomaar naar aanleiding van een nieuwsbericht of YouTube filmpje om vervolgens er een stukje bij te schrijven en wat foto’s of filmpje bij te zoeken.
Internet als onuitputtelijke database én bron van inspiratie ook dat heb ik meer leren waarderen tijdens deze cursus.

Over het nut en de mogelijkheden van de 23 dingen voor de bibliotheek heb ik in de blogs wel het een en ander geschreven en ga ik hier niet herhalen. We moeten daar gezamenlijk volgende stappen in zetten.

Kortom, prima cursus, veel geleerd, met één kanttekening om niet alleen maar halleluja-verhalen te verkondigen. Ik heb heel veel gezien, gelezen en genoten van de blogs van mijn collega’s, maar had best nog wat meer willen zien van sommige collega's. Ik vind dat deze cursus ideaal is om wat speels te volgen maar dat wil niet zeggen dat we er vrijblijvend mee kunnen omgaan. Als we ons werk serieus nemen, dan zullen we ook de opleidingen die we volgen om het werk zo goed mogelijk uit te voeren serieus moeten nemen. We kunnen het ons niet meer veroorloven om te reageren met: Het is niet mijn ding en het daarbij laten. Als je in de bibliotheek wilt werken zal je de 23 dingen en wellicht nog veel meer in de komende jaren je eigen moeten maken. Dat hoort bij ons werk anno 2010.