Boekenkasten hebben lange tijd gedomineerd in mijn woonkamer. Slechts weinig stukken muur waren niet door boeken bedekt. Dat is sinds een jaar of acht verleden tijd. De kasten verdwenen naar een slaapkamer en de zolder.Ik verlangde naar meer ruimte en leegte om mij heen. Met als motto minder is meer werden alle overtollige spullen de kamer uitgewerkt.
Ook na mijn intrek bij Dorine zijn de boeken boven gebleven en zijn zelfs boeken naar de rommelmarkt gegaan. Dat ik ooit een boek weg zou doen, kon ik mij tien jaar geleden nog niet voorstellen. Toen ik eenmaal de beslissing had genomen om toch wat boeken op te ruimen waren de afschrijfcriteria eenvoudig: Zal ik dit boek ooit nog eens lezen of is het een aardig kijkboek. Als ik hierop geen bevestigend antwoord kon geven, ging het boek het huis uit.
Altijd gedacht dat mijn kinderen nog wel belangstelling zouden tonen als ze wat ouder zouden zijn, maar dat bleek een vergissing. Niet de culturele maar alleen de financiële waarde bleek aantrekkelijk. Mijn zoon heeft in de loop der jaren zijn voordeel er meegedaan om één en ander op marktplaats te zetten. Zijn uitspraak bij de laatste verhuizing: "Moeten die boeken nu echt ook nog verhuisd worden?"
Ik denk wel dat ik een aantal boeken nog lange tijd zal bewaren en koesteren om de goede herinneringen die er aan zijn verbonden. Voor het overige verwacht ik dat ik over zo’n jaar of tien voornamelijk nog digitaal lees.
Mijn boekenkast zou weleens heel snel een digitale boekenkast kunnen zijn. Librarything en de opkomst van de huidige ereaders zijn van deze ontwikkeling slechts een voorzichtige voorloper.
4 opmerkingen:
Ha Bas, ik heb me vanavond in no-time weer een beetje bijgewerkt. Door de familieomstandigheden toch even met andere dingen bezig geweest. Ik post net mijn laatste stukje over librarything en het feit dat ik al mijn boeken weg heb gedaan. En bij jou lees ik nu zo'n zelfde soort verhaal. Maar jij hebt dan wel weer zo'n mooi balkje gemaakt, dat dan weer wel. Ik volg je nog steeds met veel plezier!
6 Boekenkasten staan er in huis, schreef ik al op mijn blog. Nog niet zo lang geleden hebben we alles weer eens gereorganiseerd en gesaneerd.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de meeste boeken van mijn betere helft zijn.
Ik doe zelf mijn boeken makkelijk weg, volgens dezelfde criteria die jij hanteert.
Wat er van mijn boeken nog staat zijn boeken waar ik dierbare herinneringen aan heb, of die me herinneren aan bepaalde momenten in mijn leven. Boeken met een verhaal dus.
Om die reden leen ik mijn boeken nooit uit. Onder het motto 'Ja zeg, dat doe ik voor mijn werk al'
Mijn Harry Potters doe ik niet weg, die lees ik echt nog wel een keertje. En zo zijn er nog wel een aantal.
Maar er zijn ook boeken die ik wel makkelijk weg doe.
Eens in de zoveel tijd loop ik alles weer eens na.
Jeugdboeken heb ik lang bewaard. Voor de kinderen dacht ik.. nou die hoefde die "ouderwetse boeken" echt niet te lezen hoor.
hee Bas, na zoveel inspirerende en bemoedigende reacties aan mijn adres nu maar eens een reactie op jouw blog.
Is het opruimen van boeken niet veel meer een gevolg van de trend die geset werd door de leegteminnende meneer de Bouvrie? In mijn omgeving zie ik dat veel mensen hun boeken verplaatsen naar een minder opvallende plek in hun huis.
In onze boekenkast staan vnl boeken van Frank. Ik vind het 'zonde' om boeken te kopen. Boeken moet je lezen en er zijn maar weinig boeken die ik nog eens zal herlezen. Niet omdat ze niet goed waren, maar omdat er nog zoveel ongelezen exemplaren zijn.
Een reactie posten