De vorige berichten speelden zich af in Friesland en Zeeland, oftewel de ver-van-mijn-bed-show.
Hoe staan wij er als Bibliotheek Noordwest Veluwe zelf voor?
In mijn eerste blog op 23 november schreef ik: "Wat zal hij schrijven, woorden of toch weer cijfers?" Het zijn dus vooral woorden, verhalen geworden, maar deze keer kom ik niet om de koele cijfers heen:
1 januari 2003: 37.258 leden
1 januari 2004: 36.545 leden, verlies 713 leden (-1,9%)
1 januari 2005: 35.218 leden, verlies 1.327 leden (-3,6%)
1 januari 2006: 33.361 leden, verlies 1.857 leden (-5,3%)
1 januari 2007: 31.881 leden, verlies 1.480 leden (-4,4%)
1 januari 2008: 30.411 leden, verlies 1.470 leden (-4,6%)
1 januari 2009: 29.253 leden, verlies 1.158 leden (-3,8%)
14 december 2009: 27.629 leden, verlies 1.624 leden (-5,6%)
Verschil tussen 1 januari 2003 en 14 december 2009:
Ledenverlies -9.629, dat is -25,8%!
Na het lezen van bovenstaande cijfers zal niemand meer overtuigd hoeven te worden van de noodzaak om de handen uit de mouwen te steken.
Het is goed om slechte cijfers niet te verdonkeremanen, maar het is pas zinvol als daarmee bereikt wordt dat de krachten worden gebundeld om met verdubbeld enthousiasme een bruisende bibliotheek te creëren waar mensen met plezier lid van worden en blijven.
Ik ga in ieder geval niet bij de pakken neerzitten en ga mijn stinkende best doen om deze neerwaartse trend om te buigen. Deze bibliotheek in een orthodoxe streek heeft onorthodoxe ideeën nodig. Het wordt weer tijd voor wat licht in de duisternis.
7 opmerkingen:
Dit is inderdaad heel zorgwekkend.
Kunnen we het niet zelf en moeten we hulp van buitenaf inkopen in de vorm van Marketing?
Blijven we teveel hangen in ad-hoc acties (tijdelijke abonnementen bijvoorbeeld) waaraan geen vervolg wordt gegeven?
Blijven we te veel binnen de eigen muren?
Hoe vertellen we aan zoveel mogelijk mensen dat de bibliotheek veel meer heeft dan boeken?
Ik heb de antwoorden ook niet.
Onorthodoxe ideeën hebben we inderdaad nodig. Leuke en ludieke acties. Aanwezig zijn op onverwachte plekken. Kunnen we daar niet een prijsvraag van maken onder de collega's?
Kijk, natuurlijk is het een sombere weergave, maar ik ben het met Bas eens dat we niet bij de pakken neer moeten gaan zitten. Een groei van het aantal leners met 15% zit er misschien niet direct in, maar als je er met z'n allen in gelooft, gaan we in elk geval de goede richting uit. Een prijsvraag onder medewerkers is niet het antwoord, hoe goed bedoeld ook. Meer vertrouwen heb ik in het idee als we met z'n allen creatief gaan denken en ver vooruit willen denken. Zo nu en dan eens een gok nemen en niet blijven hangen in het verleden "toen het ook niet lukte", met z'n allen nadenken over hoe het wel lukt. En inderdaad: onorthodoxe ideeën zoals Bas voorstelt boeken meer resultaat en geven in elk geval meer aandacht.
Bas nog even over Het Pauperparadijs: erg mooi boek, ik heb het al weer een tijdje terug gelezen, maar vond dat ik het wel moest lezen. Ik heb vroeger(misschien heb ik dat wel eens verteld) in Veenhuizen gewoond en lees om die reden vrijwel alles wat met dat dorp te maken heeft. Mariët Meester, ik weet niet of je haar kent, heeft ook een boek over haar jeugd in Veenhuizen geschreven, in dezelfde periode dat ik ook mijn jeugd daar door bracht. Wel een geromantiseerd verhaal, maar het lezen waard. Suzanna Jansen heeft het vanuit een ander perspectief geschreven. Wat leuk is om te weten is dat de voorouders van ruim een miljoen Nederlanders onvrijwillig in Veenhuizen hebben gewoond, waaronder die van Alexander Pechtold.
@Jan, bedankt voor de boekentip. Ik had Het pauperparadijs cadeau gegeven aan vrienden en heb het nu even te leen om het zelf ook te lezen.
Ha Bas, Ik heb mijn stukje van vandaag een beetje te lang als draft open laten staan maar het heeft ongeveer dezelfde strekking. Het was leuk om vandaag met Josien en Rian te brainstormen over het hoe en waarom maar we besloten de rit ook met de conclusie dat alleen erover praten en nadenken niet opschiet. Ludieke ideeen, daar kan ik me ook helemaal in vinden (zolang het logo van de bieb maar duidelijk in beeld is!)
Hoi Bas,
Wat een schrikbarende cijfers. Misschien een pleister voor de wonde is dat dit toch een trend is, die overal zichtbaar is. Aan de ene kant de vergrijzing waardoor ouderen verdwijnen en aan de andere kant jongeren die zich niet willen binden aan clubs vereningingen en organisaties ed...
Misschien kunnen we als bibliotheken hierin baanbrekend zijn bij het ontdekken van manieren om jongeren aan je te binden. Internet is daarbij natuurlijk onontbeerlijk. Ik zag dat er ook bibliotheken zijn met een actief profiel op hyves...
Het gratis jeugdabonnement in Putten is ook misschien een klein straaltje in de duisternis...
Hoi Bas
Je mag je kop niet in het zand steken.
De cijfers zijn zorgwekkend en daar schrik je behoorlijk van.
Cijfers geven je ook weer energie om nog meer je best te doen.
Adhoc activiteiten meer naar achteren te schuiven en je meer richten op lange termijn politiek starten in december 2009 en zichtbaar worden in 2010.
Denk aan marketing, verbreding openingstijden, activiteiten binnen en buiten de bilbiotheekmuren
Er worden dagelijks nieuwe leden ingeschreven, maar via de achterdeur verdwijnen er meer dan er binnenkomen hier ligt voor ons nog duidelijk een taak.
Wat wil die klant nou? Waar kan de klant haar reaktie of idee kwijt?
Ik zou graag een soort ideeënbus hebben op de website.
Schouders eronder en plannen maken met elkaar.
Een reactie posten