Geen internet

Internet is al zo ingeburgerd dat een wereld zonder internet al nauwelijks denkbaar is.
Als vrolijke afsluiting van het jaar en ter aanvulling van de blogs van Josien, Diana en Corien een heerlijk Youtube filmpje over geen-internet.

Where is the Internet? - Awesome video clips here

Een goeie jaarwisseling gewenst én voorzichtig met vuurwerk zodat we in het nieuwe jaar elkaar niet alleen virtueel de handen kunnen schudden en in de ogen kunnen kijken.

Veranderen

Bijna oudjaar, tijd om terug te blikken. Ik ga wat verder dan een jaar terug in de tijd.
Drie foto’s van kinderen gevonden op Flickr, één van een eeuw geleden, één van een halve eeuw geleden en één uit onze tijd.
Kinderen zijn kinderen, nu en honderd jaar geleden, maar er is ook veel veranderd. Eén blik op de foto’s en je ziet verhalen uit verschillende tijden.
Of we willen of niet, we veranderen onherroepelijk met de tijd mee, de één wat sneller, de ander wat langzamer. Niets aan de hand tot dusver.
Wel belangrijk is dat we als bibliotheek bij veranderingen niet te ver achterop raken, maar ook eens het voortouw nemen bij vernieuwingen die we signaleren. Het gevaar voor een alom bekende en gewaardeerde instelling als de bibliotheek is, dat we alleen maar doorgaan op de oude vertrouwde weg omdat het toch altijd goed ging, maar ‘times are changing’.
De wereld verandert, in 2010 weer wat sneller dan in 2009.
Kunnen wij mee veranderen? Yes, we can

Vriendelijk

Bali is een schitterend eiland met heel veel vriendelijke mensen. Die conclusie trek ik na de vele foto’s en evenzo vele verhalen gezien en gehoord te hebben van mijn lief, Dorine.
Zij is een paar weken met haar dochter op stap geweest.
De heerlijke vakantie was niet alleen te danken aan de prachtige omgeving, maar vooral ook aan de vriendelijke mensen die zij iedere dag ontmoetten.
“Eigenlijk heb ik tijdens de hele vakantie bijna geen onaardige mensen ontmoet,” zei Dorine.
Die vriendelijkheid was niet gespeeld, niet onderdanig of om aan de rijke toerist maar zoveel mogelijk te verdienen. Zo leidde een boer hen een hele middag rond in de omgeving en liet alle mooie plekken zien, zonder daarvoor ook maar één rupiah te vragen. Deze vriendelijkheid en gastvrijheid werkt aanstekelijk en je gaat als toerist als het ware hun gedrag overnemen: Je leert te geven zonder iets terug te verwachten, omdat het goed voelt de ander een plezier te doen.
De ontvangen vriendelijkheid betekende ook dat er twee zeer tevreden klanten thuis kwamen, ook dat is plezierig.
De moraal van dit verhaal: Vriendelijk zijn is het begin van alle klanttevredenheid.

Volhouden

Het pauperparadijs - een familie-geschiedenis - van Suzanna Jansen vandaag uitgelezen. Prachtig boek!
Voor achtergrondinformatie verwijs ik naar de site van Suzanna Jansen en de toespraak van Geert Mak bij het uitreiken van het eerste exemplaar.
Zelf ben ik erg geïnteresseerd in hoe het leven in de loop der tijden zich ontwikkelt. Door je familiegeschiedenis te onderzoeken gaat de geschiedenis in zijn algemeenheid veel meer leven dan door kale feiten uit een geschiedenisboek. Het op zoek gaan naar voorouders is niet alleen heel leuk om te doen, maar plaatst je eigen leven in een veel groter perspectief. Je ontdekt dat wie jij bent als het ware voortvloeit uit talloze levens voor jou.
Bij het speuren naar mijn voorouders kwam ik erachter dat de welvaart waarin ik ben opgegroeid nog maar zeer recent was. Tot in de 17e eeuw bestond mijn voorgeslacht voornamelijk uit boerenknechten. Bouwman heette dat vroeger.
Het pauperparadijs maakt duidelijk dat van sociale positie veranderen bijna onmogelijk is, maar soms krijgen mensen dat toch voor elkaar omdat zij niet opgeven en vechten.
Mijn vader was zo'n vechter. Werkloos als jongere in de dertiger jaren van de vorige eeuw, ging hij later aan de slag als metselaar in de bouw. In de jaren zestig begon hij zelf een aannemingsbedrijf dat nog steeds een bloeiend bedrijf is en inmiddels is overgegaan in handen van mijn broer.
Wezenlijke veranderingen tot stand brengen vereist veel doorzettingsvermogen. Suzanna Jansen heeft met dit boek laten zien dat zij niet alleen over een groot schrijftalent beschikt maar vooral ook een doorzetter is, met een prachtig boek als resultaat.
Daar kunnen we allemaal een voorbeeld aan nemen.

Samen komen we er wel uit

Alle tijd

Niets democratischer dan de tijd:
Iedereen heeft iedere dag 24 uur.
Toch lijkt de één alle tijd te hebben en de ander nooit.
Dat heeft te maken met hoe wij het leven ervaren.
Heb je het gevoel dat je vooral dingen moet, dan kom je altijd tijd tekort en word je chagrijnig en gestrest.
Ervaar je het leven meer als een cadeau dan is er ruimte voor plezier en ontspanning.
Tijd hebben we niet, tijd is er. Tijd is de ruimte waarin het leven geleefd kan worden.
Ik denk dat een meer ontspannen benadering van de tijd op de langere termijn weleens heel effectief kan zijn, ook voor ons werk.
De tijd is aan jou, neem rustig de tijd om te ontdekken hoe leuk het is om ervaringen met collega’s uit te wisselen d.m.v. een blog als deze, oftewel ontdek hoe plezierig bibliotheekwerk ook kan zijn.

Netwerken

Prachtige foto gevonden op Flickr van het neurale netwerk in onze hersenen.
In één oogopslag is duidelijk wat een netwerk is. Soms is één beeld beter dan duizend woorden.
Netwerk is een kernbegrip in onze tijd. Eigenlijk bestaat de hele wereld, ja het leven zelf uit netwerken. Op microniveau zoals in onze hersenen en op macroniveau zoals het overal aanwezige worldwideweb. In ons hoofd liggen miljoenen verbindingen en op het internet kun je met slechts een muisklik naar de andere kant van de wereld reizen.
De infrastructuur is er al, in ons hoofd en via het internet, maar het moet wel gebruikt worden.
Netwerken is nl. ook een werkwoord. Je treedt bijv. actief naar buiten om nieuwe relaties aan te knopen voor je werk.
Wij, bibliotheekmensen, blinken over het algemeen niet uit in netwerken. We laten de wereld liever op ons afkomen dan dat we zelf de ander tegemoet treden. Toch is dat laatste dringender dan ooit.
Niet meer afwachten, maar zelf de klant aanspreken, achter het bureau vandaan, uit het kantoor en naar buiten.
Grappig is dat door dit bloggen er tussen de medewerkers een digitaal netwerk gaat ontstaan. Nog niet iedereen loopt er warm voor, maar we zijn op weg. Ik nodig iedere collega van harte uit om in ieder geval in dit blognetwerk te stappen: schrijf over je ervaringen met 23dingen en je werk of wat je daarbuiten beleeft als je dat leuk vindt, vraag je collega’s om raad als je er niet uit komt. Laten we elkaar gaan vertellen via deze blogs hoe we het bibliotheekwerk kunnen verbeteren. Vertel waar je tegenaan loopt, gewoon met concrete voorvallen om daarna samen aan oplossingen te werken.
Waarom vind ik dat zo belangrijk? Omdat ik denk dat de oplossing om de teruggang van de bibliotheek te stoppen in deze richting moeten zoeken. Samen optrekken om die aantrekkelijke bibliotheek in 2010 van de grond te krijgen.
Als we elkaar niet vinden, zullen we ook geen nieuwe klanten vinden.

De ongekende digitale mogelijkheden

Tot voor kort wist ik alleen van flikkerende kaarsjes die met Kerst voor sfeervol licht zorgen. Wij, van 23Dingen, Flickren op een heel andere manier en ontdekken zo weer ongekende mogelijkheden.
Met een beetje knutselen zit je zomaar overal: op een reclamebord op Times Square, op een Canadese postzegel, verwerkt in een Pop-art poster of opgeborgen in een fotolijstje.
Ontdek het zelf met Flickr toys.

Daar had u ook kunnen hangen, maar ja, Bas was u voor.

Op de top in de Rocky Mountains voor een goeie helikopterview

Kunst maken we tegenwoordig zelf. Zo'n George Clooney in eigen huis moet toch wel extra klanten trekken.

Kunstwerken inlijsten: met Flickr toys is het zo gepiept.

Bovenstaande kunstjes met swung gebracht en je hebt zo een bibliotheek vol cursisten.
En nee, we gaan het deze keer niet gratis aanbieden maar geven leden wel een forse korting.

Klanttevredenheid

De mens is niet rationeel. Hij laat zich niet leiden door feiten, maar door opvattingen.
Vanmorgen kwam ik op het werk en sprak: “Wat is het koud buiten.” Even later kwam Rian binnenhuppelen en zei: “Lekker fris weertje.” Dat maakt meteen heel duidelijk dat het feit, vier graden vorst, niets zegt over hoe we dit waarderen.
Dit gaat ook op voor onze klanten. De feiten zoals ruime openingstijden, een grote en actuele collectie, deskundig en vriendelijk personeel of het ontbreken daaraan zijn niet altijd doorslaggevend, maar de verwachtingen die bij de klant leven omtrent deze zaken.
Er zijn klanten, en we hebben er nog steeds heel veel van, die niet direct in de stress schieten als een titel niet aanwezig is en zonder probleem een ander boek meenemen. We hebben ook klanten, en dat worden er langzamerhand meer, die niet meer zo gemakkelijk tevreden zijn.
Voor ons is belangrijk om de wens van iedere klant serieus te nemen en hem of haar vervolgens zo adequaat mogelijk van dienst te zijn. Dat hoeft niet te betekenen dat we altijd onmiddellijk aan elke vraag van de klant kunnen voldoen, maar het moet wel ons uitgangspunt zijn: Hoe kan ik deze mevrouw, dit meisje of die oude meneer zo goed mogelijk helpen.
Dat is de uitdaging: alleen tevreden klanten verlaten de bibliotheek.
Al het andere is daaraan ondergeschikt.

Donkere dagen voor kerst - 3 -

Nog één keer een somber geluid en daarna ben ik weer de vrolijkheid zelf.
De vorige berichten speelden zich af in Friesland en Zeeland, oftewel de ver-van-mijn-bed-show.

Hoe staan wij er als Bibliotheek Noordwest Veluwe zelf voor?
In mijn eerste blog op 23 november schreef ik: "Wat zal hij schrijven, woorden of toch weer cijfers?" Het zijn dus vooral woorden, verhalen geworden, maar deze keer kom ik niet om de koele cijfers heen:

1 januari 2003: 37.258 leden

1 januari 2004: 36.545 leden, verlies 713 leden (-1,9%)

1 januari 2005: 35.218 leden, verlies 1.327 leden (-3,6%)

1 januari 2006: 33.361 leden, verlies 1.857 leden (-5,3%)

1 januari 2007: 31.881 leden, verlies 1.480 leden (-4,4%)

1 januari 2008: 30.411 leden, verlies 1.470 leden (-4,6%)

1 januari 2009: 29.253 leden, verlies 1.158 leden (-3,8%)

14 december 2009: 27.629 leden, verlies 1.624 leden (-5,6%)

Verschil tussen 1 januari 2003 en 14 december 2009:
Ledenverlies -9.629, dat is -25,8%!

Na het lezen van bovenstaande cijfers zal niemand meer overtuigd hoeven te worden van de noodzaak om de handen uit de mouwen te steken.
Het is goed om slechte cijfers niet te verdonkeremanen, maar het is pas zinvol als daarmee bereikt wordt dat de krachten worden gebundeld om met verdubbeld enthousiasme een bruisende bibliotheek te creëren waar mensen met plezier lid van worden en blijven.
Ik ga in ieder geval niet bij de pakken neerzitten en ga mijn stinkende best doen om deze neerwaartse trend om te buigen. Deze bibliotheek in een orthodoxe streek heeft onorthodoxe ideeën nodig. Het wordt weer tijd voor wat licht in de duisternis.

Donkere dagen voor kerst - 2 -

Het vindt nog plaats aan de randen van Nederland maar de tekenen zijn daarom niet minder somber.
De Provinciale Zeeuwse Courant schrijft:

SLUIS - De bibliotheken in Sluis en Aardenburg zijn vanaf vandaag dicht.
Bibliotheek Zeeuws-Vlaanderen ziet geen kans de uitleencentra open te houden, omdat de gemeente Sluis de bijdrage volgend jaar drastisch terugschroeft. Leden van de bibliotheek kunnen hun boeken nog tot en met vrijdag 18 december inleveren in speciale kratten in de brede school van Sluis. Tot en met woensdag 23 december kunnen de boeken daarna nog bij de beheerder van De Keure worden ingeleverd. In Aardenburg kunnen boeken tot die datum naar de Rabobank worden gebracht. In West-Zeeuws-Vlaanderen zijn alleen nog bibliotheken in Oostburg en Breskens te bezoeken.

Het '2018'-doemscenario waarover Rob vertelde begint zichtbaar te worden en zal misschien werkelijkheid worden als we geen antwoord vinden om de neergang te stoppen.
Dat moet iedereen zich bewust worden, want we hebben iedereen nodig om het tij te keren.

Een prachtige tekst op de gevel van Bibliotheek Sluis. Het heeft niet geholpen.

Donkere dagen voor Kerst

Hoewel binnenshuis het bloggen vrolijk verder gaat, stuit je af en toe op wat minder prettige berichten. Mocht je teveel gaan zweven dan is het lezen van dit soort berichten een goede remedie.
Het Friesch Dagblad meldt: "Bibliobus Smallingerland houdt op."
De bus komt niet meer door de APK-keuring en er is geen geld meer voor vervanging. Het is niet de eerste bus die stopt in Friesland: "Het afgelopen jaar hield in veel delen van Fryslân de bibliobus op met rijden. Zo maakten de bussen in Noordoost-Fryslân en het Noodwesten dit jaar hun laatste rit."
Ter vervanging worden er hier en daar wel servicepunten in basisscholen ingericht, maar ik lees dat die slechts 2 uur per week open zijn.
In Smallingerland staat de 'beleef'-bibliotheek die nationale bekendheid kreeg om haar vooruitstrevende inrichting en presentatie. Blijkbaar, zo is mijn conclusie, heeft deze nieuwe aanpak niet zoveel extra opgeleverd, dat de bibliobus kan blijven rijden. De bloeitijd van de bibliotheken lijkt over zijn hoogtepunt.
Leuker kan ik het niet maken.

Er zit weer muziek in

Even bijbloggen met een blijblog.
Er zit weer muziek in de bieb.
Aangestoken door Wilma en Josien verschijnen op verscheidene blogs Youtube muziekfilmpjes. Ik lees over artiesten waarvan ik nooit gehoord heb. Noordwest Veluwe blogt erop los. Wie had dat enkele weken geleden kunnen denken.
Hoezo saaie mensen. Nog even en de klanten roepen spontaan in koor Bibliotheek Noordwest Veluwe: SIMPLY THE BEST! BETTER THAN ALL THE REST!
Kan het niet laten nog een muziekje toe te voegen. Geniet en zie hoe leuk het wordt als we zelf enthousiast zijn.

P.S. Opvallend dat veel boeken slechts de kantlijn van de blogs halen. Collega's, we blijven toch nog wel van boeken houden?

Telefooncel wordt bibliotheek

Internetbericht uit
"Een van de typische rode telefooncellen is tot de kleinste bibliotheek van Groot-Brittannië omgetoverd. De vroegere telefooncel staat in het dorpje Westbury-sub-Mendip in het zuidwesten van Engeland en heeft al meer dan honderd boeken in de aanbieding.
Het assortiment gaat van klassiekers over kook- en kinderboeken tot cd's en dvd's. De mini-bibliotheek is 24/24 uur, elke dag van het jaar, geopend. Het concept voorziet dat het lezerspubliek een boek leent en een ander daarvoor in de plaats terugzet.
De gemeente heeft de telefooncel voor een pond (ongeveer 1,10 euro) van de vroegere exploitant BT gekocht. Schepen Bob Dolby verklaarde dat de dichtstbijzijnde bibliotheek kilometers verder ligt. Nu hebben ook oudere inwoners de kans om boeken te lenen."
Bibliotheekvernieuwing begint bij out-of-the-box denken

Demain

Morgen ga ik...
Waar we tegenop zien stellen we graag uit tot morgen, overmorgen of later.
Voor je het weet staat het aanrecht vol met vaat en ligt de wasmand vol strijkgoed (dat beetje strijken waarover ik gisteren sprak, was dus wel wat meer dan een beetje).
Het leuke is, als je toch de stoute schoenen hebt aangetrokken en aan de slag bent gegaan, dat die klussen vaak wel meevallen en kijk je in ieder geval na afloop tevreden terug op het resultaat. Je bent ook vast van plan geen dingen meer uit te stellen. Dat houd je vervolgens niet zo lang vol.
Wij mensen zijn ongelooflijk goed in vooruitschuiven, er om heen lopen, wegduwen of er langs heen kijken.
Ik heb gemerkt dat ik wat makkelijker in beweging kom als ik het naar mijn zin heb.
Daarom hierbij een chanson van Berry die ik op Youtube heb opgeduikeld met de titel Demain. Ik heb geen idee waarover zij zingt maar het maakt mij ontzettend vrolijk.
Veel luisterplezier gewenst en ga gelijk ook maar eens schrijven op je eigen blog.

Zondag

Deze zondag was geen zondag maar een regendag. Lekker binnen gebleven, beetje eten, beetje strijken en veel gelezen op het internet.
23Dingen blogs gelezen van andere bibliotheken in voorgaande jaren. Aardige discussies over het al dan niet achterlopen van de bibliotheek en de bibliotheekmensen, de voors en tegens van het onder eigen naam publiceren, de (on)mogelijkheden van digitale diensten aan de klanten.
Opvallend waren de vaak lange stukken waarbij er inhoudelijk stevig stelling werd ingenomen, afgewisseld met wat lichtere en soms zeer persoonlijke verhalen.
De cursus 23Dingen blijkt een prima middel om in beweging te komen.

Hier begint dus de vernieuwing: Gewoon samen zoeken naar hoe wij als biblotheek aantrekkelijker kunnen worden. De pogingen van ons allemaal, enthousiast of als kat uit de boom kijkend, zijn al zichtbaar in de tientallen blogs die door ieder persoonlijk zijn gestart. Ook wij zijn in beweging gekomen! Gefeliciteerd allemaal.
Dit feestje pakt niemand ons meer af. Dit beseffend is deze zondag toch nog een zonnige dag geworden.

Verandering

"De wereld verandert", zei Rob. Ik dacht: "Dat is nog nooit anders geweest."
Nu ik wat intensiever bezig ben met de mogelijkheden van het internet te ontdekken, met name de mogelijkheid om het net als platform te gebruiken om de ander te ontmoeten, waarbij je zelf zowel producent als consument bent, begin ik te geloven dat web 2.0 inderdaad behoorlijk wat anders is dan web 1.0.
Al enkele jaren ben ik een fervent surfer op het net om allerlei info op te snorren. De krant lezen doe ik nog steeds graag, maar de tijd die ik daaraan besteed neemt af en de tijd van het nieuwslezen op het net neemt toe.
De zaterdagkrant met zijn lange achtergrondartikelen blijft echter voorlopig nog mijn favoriet. Daarvoor vind ik het internet nog te vluchtig en het lezen van een scherm niet prettig genoeg.

Het internet is wel dé concurrent van de bibliotheek geworden. Misschien beter gezegd: Digitalisering van de maatschappij is een bedreiging voor de bibliotheek in haar huidige jasje. Ik weet dat men tegenwoordig liever spreekt van uitdaging in plaats van bedreiging, maar dat vind ik in dit geval te versluierend en te optimistisch klinken. Het lijkt dan of we dit klusje wel even kunnen klaren met wat extra inspanning. Niets is minder waar.
We zullen er vol tegenaan moeten, zonder een gegarandeerde goede afloop.
Er zijn geen kant-en-klare oplossingen, maar de richting zal moeten zijn: goed luisteren naar de klanten om te ontdekken welke dienstverlening zij van ons verwachten en alle digitale mogelijkheden benutten om het contact met hen warm te houden.

Met 23Dingen is mijn digitale scholing serieus begonnen.
Vanavond Mosaic Maker van Flickr ontdekt, vervolgens een eenvoudig mozaïekje van vier foto's uit mijn bestand gemaakt. Bleek gemakkelijker te zijn dan verwacht. Zie hierbij het eerste resultaat.

Ik zal eens navragen waar er digitale camera's zijn in de bibliotheek zodat ik ook wat anders op mijn blog kan zetten dan die paar foto's van onze achtertuin. Die zijn natuurlijk wel mooi maar een mens wil wel eens wat anders.

Toeschouwer en acteur

Bij leren 2.0 wordt direct een beroep op ons gedaan om actief deel te nemen aan het leerproces. Dat is even wennen. Sommigen springen er direct enthousiast op in, anderen zijn wat terughoudend, willen een afwachtende houding aannemen, maar dat lukt slecht bij een cursus als 23Dingen.
Gewend aan een duidelijke rolverdeling van de spelers op het toneel aan de ene kant en wij als toeschouwers in de zaal aan de andere kant, roept dit nieuwe leren weerstand op. Is het internet wel veilig genoeg? Ligt straks mijn hele hebben en houwen niet op straat? Ik heb helemaal geen zin om mijn persoonlijke ervaringen wereldkundig te maken. Waarom moet ik ineens delen met collega's. Dit soort gedachten zullen wel herkenbaar zijn, denk ik.
Blijf ik toeschouwer of kruip ik af en toe ook in de rol van acteur, dat is de vraag voor ieder van ons persoonlijk.
Ik denk wel dat we met z'n allen het meeste leren als luisteraars af en toe sprekers worden, lezers ook aan het schrijven gaan en toeschouwers op het podium klimmen.