Rhodos 7 - Kiezelstenen

Op Rhodos zijn de oude straten en veel pleinen bestraat met kiezelstenen. De kiezelstenen zijn ovaalvormig en worden op hun zijkant in de grond of het cement gedrukt. Op de pleinen voor de kerken worden prachtige figuren gelegd van witte, grijze en zwarte kiezelstenen.
Ook de treden of de stoep voor de ingang van een huis zijn vaak van kiezelsteenpatronen voorzien.
Het is vanzelfsprekend een zeer intensief karweitje om op deze manier een straatje te leggen, maar het wordt op kleine schaal hier en daar nog wel gedaan.
Maar zoals overal wint het asfalt steeds meer terrein. We hebben een begraafplaats bezocht die door de hoeveelheid asfalt wel het langparkeren terrein van Schiphol leek. Asfalteren gaat natuurlijk veel sneller en blijft ook beter liggen. Er is geen tijd meer, want geen geld, om een straat van kiezelsteentjes te maken, maar mooi vond ik het wel.

Een belangrijke straat in de oude Rhodos-stad is de ridderstraat, waar in veel huizen wapenschilden zijn uitgebeiteld. Deze lange straat is geheel met kiezelstenen gelegd.

Dezelfde straat bij ondergaande zon met glinsterende stenen.

In het straatje waren ook nog enkele stenen afvoerputjes

Een kerkplein in Faliraki waar we een appartement hadden. De figuren en patronen zijn zeer zorgvuldig steentje voor steentje ingelegd.

Op het plein een visfiguur, het symbool van het Christendom,...

... en een hert, het symbool van het wapen van Rhodos.

Je komt het hert ook weer tegen op putdeksels.

De bestrating om een kerkje in een klein dorpje.

Op een kerkhof vond ik dit kiezelpaadje. Het gebruik van rode kiezelstenen is uitzonderlijk.

Een eenvoudige bestrating waarbij de kleine steentjes al behoorlijk afgesleten zijn.

Dit lag als een soort mat bij de ingang van een museum.

Deze bewoners kozen voor een heel sierlijke bestrating. Ik heb de foto zo bijgesneden dat je niet wordt afgeleid door Dorine.

Als je een kiezelstraatje in het bos tegenkomt, krijgen de stenen een lijstje van naalden.

Steentjes als stromend water

Door de duizenden voetstappen slijten de stenen af en gaan op ogen lijken.

Bij de oudste gedeelten verdwijnt het cement tussen de stenen en liggen ze niet allemaal meer even ordelijk.

Beetje stevig schoeisel is wel handig op die steentjes.
Zoals je ziet verkleuren wij beiden onder de Rhodenzer zon, de één wordt bruin, de ander rood.