Kern van bibliotheek 2.0 is het wegvallen van het onderscheid tussen aanbieder en afnemer. De bibliotheek is niet langer alleen de aanbieder van content, maar de gebruiker draagt zelf ook content aan.
Dit idee staat nog in de kinderschoenen is nog vrijwel nergens in de praktijk gebracht. Het betekent ook een radicale democratisering van de informatievoorziening. De bibliothecaris heeft niet meer het alleenrecht om te bepalen wat de klanten onder ogen krijgen, maar de gebruikers zelf dragen ook informatie aan.
Twitter is een duidelijk voorbeeld van een web 2.0 applicatie waarbij de professionals aan de zijlijn staan en een ondergeschikte rol spelen m.b.t. het verspreiden van hot news.
Het nieuws van de zelfmoord-aanslagen in de metro’s van Moskou werd eerst verspreid via Twitter met alle missers vandien, zoals het vermelden van drie aanslagen i.p.v. twee. De krant kan de volgende dag slechts het vervolg brengen en een eerste analyse en achtergrondinformatie vermelden. Een bibliotheek met een boek over zelfmoordaanslagen zal pas een half jaar later iets over dit nieuws te melden hebben.
Ik denk dat de invloed van web 2.0 grote gevolgen zal hebben voor het bibliotheekwerk. Waren we door de komst van internet al in versterkte mate onze koppositie kwijt wat betreft het bezit van kennis en informatie. Door de mogelijkheid om gemakkelijk zelf informatie te verspreiden en uit te wisselen, neemt het belang van de officiële instituties zoals bibliotheek en krant af.
Willen we een kans houden om een rol te blijven spelen op mediagebied, dan zullen we als de wiedeweerga bibliotheek 2.0 toepassingen in onze dienstverlening moeten integreren.
Het is nu meedoen of voor altijd de boot missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten