Na alle sombere berichten over culturele afbraak moeten we niet vergeten af en toe ook een feestje te vieren. Bijna een jaar geleden begon ik deze blog en vroeg me af wat ik zou schrijven en voor hoelang.
Uit het allereerste bericht: ´De eerste blog van Bas voor Bibliotheek Noordwest Veluwe.
Wat gaat hij schrijven? Woorden of toch weer cijfers?
Volg het allemaal op het BasBlog de komende weken, maanden en misschien wel jaren.´
Of ik nog jaren doorga, weet ik niet. En het zijn weinig cijfers, iets meer woorden en vooral veel beelden geworden.
Deze blogpost is inmiddels het 200ste bericht, nadat ik vorig jaar op 23 november het eerste schreef, nog niet wetende hoe je een foto, een link of een filmpje in je blog kon verwerken. Een mens is nooit te oud om te leren.Bloggen vind ik een leuke manier om verslag te kunnen doen van wat ik zoal tegenkom op mijn zwerftochten op het internet of in het gewone leven.
Andere bloggers volg ik vooral voor de discussie over de toekomst van de bibliotheek.
Om deze 200ste te vieren één van de miljoenen filmpjes op YouTube, hét filmpjeskanaal waar ik al veel plezier aan beleefd heb. Ik heb gekozen voor Space Captain, een nummer van het liveconcert van Joe Cocker”, Mad dogs & Englishmen. Een heerlijk nummer met Leon Russell achter de piano.Een zin die vele malen herhaald wordt, learning to live together, lijkt me prima om nog eens onder de aandacht te brengen in deze rechtse tijden.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik als teener begin jaren zeventig samen met een vriend naar Amsterdam reisde om de film van dit concert te zien.
In de bioscoop was roken en drinken toegestaan. Op een extra breed scherm werden continue drie verschillende camerabeelden getoond. Het toneel waarop het concert zich afspeelde was bevolkt met heel veel mensen en af en toe liepen er ook wat kinderen rond, een vrolijke chaos. In de zaal waren aan de weerszijden twintig extra luidsprekers aangebracht en zware basluidsprekers op de vloeren zodat je de muziek door je hele lijf trilde.Een geweldige ervaring die ik nooit vergeten ben.
YouTube maakt het mogelijk om deze nostalgische herinnering op te roepen. Geniet van het onvervalste jaren zestig geluid, toen cultuur in de breedste zin nog alle ruimte kreeg.
Je 200ste alweer. Gefeliciteerd. Veel van Joe Cocker in bezit maar deze kende ik niet. Bedankt voor het delen. Dit geldt uiteraard ook voor je blog.
BeantwoordenVerwijderenVan harte Bas. Geheel in stijl!
BeantwoordenVerwijderenKeep it coming :-)
Gelukgewenst! Ik hoop dat je het nog lang volhoudt, al was het alleen maar voor je 'lezers in de kunst' (vandaag alweer zo'n mooie!). Maar ook je teksten zijn de moeite waard. Zo langzamerhand begin je een bekend gezicht te worden in bibliothecair bloggend Nederland (en misschien ook wel daarbuiten, maar daar heb ik geen zicht op) en dat lukt niet iedereen ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat je een prachtig document maakt met erg mooie foto's. Ook het feit dat je iedere keer een sfeerfoto van lezen toevoegt vind ik erg bezonder. Ga zo door.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd Bas. En met een mooi lied erbij ook nog. Er kan nooit genoeg naar Leon Russel geluisterd worden.
BeantwoordenVerwijderenProficat met je 200ste! Mooie stukjes, prachtige foto's en dan nu Joe Cocker... *thumbs up*
BeantwoordenVerwijderen@allen, Hartelijk dank voor de aardige woorden. Best plezierig om te merken dat je blog nog regelmatig bezocht wordt, maar nu maar weer snel over tot de orde van de dag.
BeantwoordenVerwijderenHe Bas, geweldig, gefeliciteerd. Ik blijf het leuk vinden om je blog te lezen en te kijken. Ga door op naar de 1000
BeantwoordenVerwijderen@Els, dank je. Zolang ik aan het maken ervan nog zoveel plezier beleef, ga ik door, maar voor hoe lang... geen idee.
BeantwoordenVerwijderen